Geschiedenis van


Maart 1972

#

De geschiedenis van de Enschedese Boksclub Twente gaat naar Maart 1972. In dat jaar begon de naam te leven. Maar de voor geschiedenis gaat echter veel verder terug en wel naar het jaar 1935 toen vijf broers besloten een boksvereniging op te richten in een tijd dat de bokssport niet echt populaire bij de wetsdienaars was.

Hoe het allemaal begon

Ben, Rudy, Willy Henk en Frits Quentemeijer richtten in 1935 hun eigen boksvereniging op. Zij waren de oprichters van de roemruchte Enschedese Boksvereniging D.B.O., wat betekende: “Door Broeders Opgericht” en onvermoeibare promotors van de bokssport.


De oprichters één voor één belicht

Ben was de oudste en de eerste die bokste. Hij kreeg les in Gronau (Duitsland) en later in de militaire dienst, waarbij hij veel succes had. Hij leerde de andere jongens thuis de eerste beginselen van de bokssport en met elkaar besloten ze toen een echte boksclub op te richten. Ben zat toen nog in militaire dienst. Maar omdat hij de oudste was, nam hij de leiding op zich toen zijn diensttijd erop zat. Hij werd instructeur van de vereniging.

#

Rudy

Rudy was de bekendste, hoewel hij nimmer een nationale titel behaalde. In goede tijden heeft hij wel alle kampioenen verslagen. Hij bokste halfwaar en zwaargewicht. Voor Rudy liepen de meesten een straatje om. Hij had een groot incasseringsvermogen, was sportief, keihard en ging voor niemand opzij. Hij voetbalde bij Lonneker en Glanebrug. Hij trainde veel, maar om zijn conditie te vergroten, begon hij met bokstraining. Dit beviel zo goed dat hij de voetbal liet varen en het boksen voorgaan. Hij ging samen met Willy naar D.B.O. Later begon hij een café en op 71-jarige leftijd moest hij door een ziekte, waarschijnlijk suikerziekte een deel van zijn been missen. Tot aan zijn dood is hij een grote fan van het boksen geweest.

Willy

Willy, de middelste van de broers, was gevreesd om zijn knock-outs. Als hij van onder ophaalde dan was het vast en zeker een KO. Het was net een trap van een paard. Willy bokste Middengewicht en Halfzwaargewicht. Hij won het Nederlandse kampioenschap in 1940. Het belangrijkste wapenfijt van Willy was zonder twijfel diens gevecht tegen de beroemde Brit Freddy Mills. Dit ging om het Europese Titel. Helaas Verloor Willy door een KO. Willy gold samen met Henk als de beste boksers van de broers.

Henk & Frits

Henk behaalde in Dublin 1974 de Europese titel voor amateurs. Hij is zelfs nog prof geweest. Frits, de jongste van de vijf broers was een goede bokser, maar hij was ook de knapste van het hele stel en was nogal bang voor zijn gezicht. Zodat hij er wel eens niet hard genoeg tegen aanging. De gebroeders Quentemeijer verdienden hun kost als terrazzowerkers en zij waren zo hard als graniet maar ook kerels die door hun supporters op handen werden gedragen. Zij waren allen gespecialiseerd in KO’s. De grootste fan van de vijf broers was zondermeer hun vader natuurlijk. Een man die weliswaar niet gebokst heeft maar wel zo sterk als een beer was.


#

dé Oorlog

De training vond plaats achter het klooster, halfweg Glanerbrug, het zogenaamde hockeyveld, zeg maar heideveld. In het begin waren er ongeveer 30 á 40 leden. Onder deze leden waren behalve de gebroeders Quentemeijer meerderen die goed konden boksen o.a. Diever, Postuma, van de Berg, Wevers, van Oosterwijk en olde Scheper. Naarmate er meer leden zich melden, moest er een vast onderkomen worden gezocht.

In die tijd was er een hechte samenwerking met Duitsland, maar toen de oorlog uitbrak werd dat contact verbroken. In de oorlog waren de broers actief betrokken bij het verzet, waarbij ze, sterk jongens waren, niet zelden de gevaarlijkste moesten opknappen, zoals het opblazen van spoorrails en het stelen van wapens.

Na de Oorlog

Maar na de oorlog kwam de bokssport sterk in de belangstelling. Voor de gebroeders braken er goede tijden aan met de beperking dat ze vrijwel alles moesten betalen. Geld kwam er niet in het laatje, maar de boksscholen schoten overal als paddenstoelen uit de grond. De gebroeders werden overal gevraagd om les te geven en reisden overal heen om les te geven. Tussen de bedrijven door waren de nog wedstrijden overal in het land en ook in veel Europese steden. Door deze drukke werkzaamheden ontrokken de gebroeders Quentemeijer zich langzamerhand aan de organisatie D.B.O.

Rudy D.O.S.

Ook als er eens iets gebeuren moest worden gaven de broers steeds minder vaak thuis, deels omdat er slecht contact met de broers te krijgen was en deels omdat ze behoorlijke eigenwijs waren zodat er op een gegeven moment geen binding meer was tussen D.B.O. en de gebroeders Qeuentemeijers. Rudy stapte op wegens onenigheid en richtte een nieuwe boksclub op D.O.S. (Door Oefening Sterk) en zo had Enschede er een tweede boksclub bij. Deze club bestaat nog steeds. Volgens verhalen van anderen is er nog meer onenigheid geweest tussen de broers en is er later ook nog de Enschedese Boksclub opgericht. Kortweg E.B.C. gevestigd in de wijk Dolphia. D.B.O. ontwikkelde zich steeds beter en anderen namen de organisatorische beslommeringen voor hun rekening.


#

Hoe het verder ging

Na deze gloriejaren, kwam er een terugval. Het laatste wat nog een hoogtepunt was dat D.B.O. in 1955 de gouden bokser won van de Duitsers. Gerrit Ansink was in de jaren vijftig één van de betere boksers.

Boksclub Twente is geboren

Omdat er geen binding meer was tussen D.B.O. en de broers Quentemeijer, besloot met tijdens een ledenvergadering van Februari 1972 het allemaal grootser aan te pakken. Men wilde meer landelijk opereren onder een andere naam. Dit werd een fijt in Maart 1972 en de nieuwe naam was geboren Boksclub Twente. Een nieuwe start, een nieuwe naam.

dé Opleving

Rond deze tijd begon in Twente het boksen weer langzaam overeind te krabbelen na een periode van gematigde belangstelling. Deze opleving is niet alleen te danken aan de club, aan Gerrit Ansink, de trainer van BCT, zelf geen onverdienstelijk bokser. Samen met steun van voorzitter Willy de Jager en districtsvoorzitter Van de Kool bleven zij de jeugd inspireren voor de bokssport. Ook het verlagen van de minimum leeftijd om in wedstrijdverband te mogen uitkomen van 16 naar 12 jaar, speelde een belangrijke rol. Die verlaging van de leeftijdsgrens was pure noodzaak. Door de vroegere bepaling sloot de jeugd zich namelijk aan bij een andere tak van sport en ging daardoor verloren voor de bokssport.

#

dé grootste Boksvereniging

In 1974 was BCT met zijn 70 leden de grootste boksvereniging van dit district. Hoewel vele andere clubs meer wedstrijdbokser telden. Ansink heeft een even eenvoudige als duidelijke verklaring voor de terugval die Twente moest maken. Dat kwam door regionale favoriet. De mensen willen nou eenmaal streekgenoten aan het werk zien. Die kunnen zij aanmoedigen en het succes van zo’n eigen man heeft een gunstige uitwerking op het gehele verenigingsleven. In de jaren '80 zijn er ook verschillende favorieten geweest. Ronald beerlage, Fayik Erol, Roy Luimes,, v.d. Kolk, Tanner Sahin en Berry Zwierink waren succesvol.


Fysiek zware sport

Talent was en is hier altijd wel aanwezig geweest, maar velen konden niet die animo opbrengen die nodig is om de top te bereiken. Vele knapten af op de eentonigheid van het trainen of konden gewoon het tempo van de oefeningen niet bijhouden. Boksen is een zware fysieke sport. Het vereist discipline en doorzettingsvermogen.

Voormalig kerkgebouw Noorderhagen 16

Op dinsdag 29 November 1983 vond er een openbare verkoop plaats van een voormalig kerkgebouw aan de Noorderhagen 16 te Enschede. Na jaren gevestigd te zijn geweest in een gemeentelijke gymlokaal aan de Kottendijk heeft Boksclub Twente de kerk van de gereformeerde gemeente gekocht. De club telde toen 70 leden. Mede door de gunstige ligging dicht bij het station, werd er een grote toeloop verwacht. Ruim een jaar is men bezig geweest om de oude kerk die nogal wat brandschade had geleden weer helemaal op te knappen en gereed te maken voor het bedrijven van de bokssport. Om de kosten te drukken werden de inrichting en opknapbeurten waarnodig door eigen leden gedaan. Wat van de oude kerk nog gebruikt kon worden is ook gebeurd. In de ruimte waar vroeger de preekstoel en het koor zich bevond is verwerkt tot de “kantine of sociaal spreekpunt”. In deze ruimte is een goed uitzicht op hetgeen wat zich in de trainingzaal afspeelt.

50 jarig jubileum

Na jaren in gymlokalen te hebben getraind, was het kerkje een geschenk uit de hemel. Op zaterdag, 13 april 1985 vond de receptie plaats in het nieuwe onderkomen, tevens werd het 50 jarig jubileum groots en feestelijk gevierd in het eigen gebouw. Het bestuur bestaat uit……….


Onze Trots

# Boksclub Twente kan trots zijn op zijn lange geschiedenis. Vele leden die met enige enthousiasme en met een verborgen talent aan een bokscarrière zijn begonnen, zijn door de club enorm gestimuleerd om hun talent te ontplooien. Steeds wordt ons bij gebracht om een rechtvaardig bokser te zijn, vechten doe je in de ring en niet daarbuiten. Bij BCT heerst een prima sfeer en wij hebben een groot vertrouwen in ons bestuur. In die is onontbeerlijk wil je als club goed fungeren. Bij de club leer je veel meer dan boksen alleen. Je word er overspoeld met levenslessen en wordt je geleerd dat vechten buiten de ring je laatste redmiddel is, er zijn zoveel andere oplossingen voor problemen. Ik heb het bij BCT prima naar mijn zin en als de sfeer zo blijft, blijf ik ook!

Max Winkelhorts,


Ons adres:

Boksclub Twente
Noorderhagen 16
7511 EL Enschede
Email: info@boksclubtwente.nl